Księżyc bywa niesprawiedliwie krytykowany i przedstawiany w niekorzystnym świetle z powodu rozmaitych niedostatków. W sposób tendencyjny podnosi się sprawę braku przyzwoitego ciążenia, braku atmosfery, albo wody. Jednak nikt nie wspomina o dziurach. Tymczasem odkryłem ostatnio, że Księżyc znakomicie rekompensuje wszystkie te braki wielką liczbą dziur!
Odkrycie jest zasługą 8-calowego teleskopu Meade LX200 ACF, współpracującego z kamerą ZWO ASI 178MC. To stale moje pierwsze eksperymenty z użyciem tego instrumentu, zmierzające rzecz jasna do ustalenia jak dużo i jak małych księżycowych dziur i dziurek można z jego pomocą dostrzec i zarejestrować. No i popatrzcie sami…
Wśród dziur jest również krater Werner. Nie nazwę go ulubionym, jednak z jakichś powodów zawsze zwraca moją uwagę i zauważyłem u siebie ciekawą tendencję do podświadomego wynajdywania go na zdjęciach. Obok widoczny jest krater Walther z pięknym cieniem górki centralnej…
Ostra nauczka
Zdarza się, że pracując zbyt długo nad obróbką zdjęcia traci się dystans i możliwość obiektywnej oceny. Tak było i tym razem. Właściwie nie miałem zamiaru zabierać się za obróbkę drugiego kadru uzyskanego tego samego wieczora ponieważ nie różnił się jakością od poprzedniego, a przedstawiał niemal dokładnie ten sam fragment powierzchni Księżyca. Jednak nie mogłem oprzeć się pokusie aby trochę poklikać przy nim w Photoshopie i gdy w trakcie pracy porównałem efekty z poprzednio pokazanym tu zdjęciem, to pierwsze wydało mi się zdecydowanie zbyt agresywnie potraktowane.
Postanowiłem w związku z tym dokończyć pracę stosując znacznie delikatniejsze metody. O dziwo pozwoliło mi to uzyskać całkiem przyzwoity obraz mimo wyraźnie większej skali zdjęcia. Płynie stąd dla mnie ważna nauka – agresywne wyostrzanie nie zawsze jest metodą na uzyskanie maksimum detalu!
Tym razem zdjęcie zadedykowałem kraterowi Boussignault o średnicy 131 km, widocznemu w pobliżu południowego bieguna. Dzięki korzystnym warunkom ten wyjątkowy krater prezentował się wyjątkowo atrakcyjnie, wyraźnie ujawniając swoją ciekawą architekturę na którą składa się m.in. wtórny krater Boussignault A znajdujący się wewnątrz pierwotnej niecki, a także niewielki (29 km średnicy) krater Boussignault K leżący na jej krawędzi.
Zobacz także:
